Quando eu e a minha irmã éramos pequenas, todas as manhãs do dia 8 de março começavam com uma batida na porta e a pergunta: “Minhas senhoritas, estão vestidas? Posso entrar?” Nós, nas nossas camisas de noite de algodão, gritávamos em resposta que sim, é claro que estávamos vestidas, e que entrasse logo! Além do…

When my sister and I were little, every morning on the eighth of March began with a knock at the door and the question, “Ladies, are you decent? May we come in?” We, the ladies in our cotton nightdresses, would shout back that we were absolutely decent, so hurry up and come in already! Besides,…

Quand ma sœur et moi étions petites, chaque 8 mars commençait par un coup à la porte et cette question : « Mesdames, êtes-vous habillées ? Puis-je entrer ? » En chemises de nuit en coton, on criait en retour qu’on était plus que prêtes, et qu’il fallait venir vite. Bon, on savait très bien…

Когда мы с сестрой были маленькими, каждое восьмое марта начиналось одинаково: стук в дверь и вопрос: «Дамочки, вы приличны? Можно войти?» Мы, в своих ситцевых ночнушках, тут же кричали в ответ, что, конечно же, приличны, и пусть папа поскорее заходит. Особенно когда знали, что у него за спиной спрятаны подарочки! В комнату входил отец с…

Cuando mi hermana y yo éramos pequeñas, cada mañana del 8 de marzo comenzaba con unos golpes en la puerta y una pregunta: «Señoritas, ¿estáis vestidas? ¿Podemos entrar?». Las señoritas, en camisones de algodón, gritábamos que sí, que por supuesto estábamos vestidas, ¡y que entraran ya! Además, ya sabíamos que traían regalos. Entraba papá en…

Quando eu e a minha irmã éramos pequenas, todas as manhãs do dia 8 de março começavam com uma batida na porta e a pergunta: “Minhas senhoras, já estão vestidas? Posso entrar?” As “senhoras” de pijamas de algodão gritavam em resposta que estavam mais do que prontas e que ele podia entrar logo. Até porque…

Gdy z siostrą byłyśmy małe, każdego ranka 8 marca zaczynało się od pukania do drzri i pytania: „Panie, czy jesteście ubrane? Możemy wejść?” My, w naszych bawełnianych koszulach nocnych, krzyczałyśmy w odpowiedzi, że oczywiście jesteśmy ubrane, więc niech szybko wchodzą. Tym bardziej że doskonale wiedziałyśmy, iż niosą ze sobą prezenty! Do naszego pokoju wchodził tata…

Kiedy ja i moja siostra byliśmy mali, każdego ranka 8 marca zaczynało się od pukania do drzwi i pytania: „Panie, jesteście ubrane? Można wejść?” Panny w bawełnianych koszulach nocnych krzyczały w odpowiedzi, że oczywiście są ubrane i żeby już wchodził. Tym bardziej, że doskonale wiedziałyśmy, iż czekają tam prezenty! Do naszego pokoju wchodził tata, dwa…

Gdy razem z siostrą byłyśmy małe, każdego ranka ósmego marca zaczynało się od pukania do drzwi i pytania: „Damy, czy jesteście ubrane? Możemy wejść?” Kobiety w bawełnianych koszulach nocnych krzyczały w odpowiedzi, że oczywiście są gotowe, więc niech śmiało wchodzą. Tym bardziej że doskonale wiedziałyśmy, iż czekają na nas prezenty! Do naszego pokoju wkraczał tata,…

Als meine Schwester und ich noch klein waren, begann jeder Morgen des 8. März mit einem Klopfen an der Tür und der Frage: *„Meine Damen, seid ihr angezogen? Darf ich eintreten?“* Die Damen in ihren Baumwollnachthemden riefen zurück, sie seien natürlich angezogen, also solle er nur hereinkommen. Vor allem, weil wir ganz genau wussten, dass…