Había un chico en nuestra oficina. Bueno, chico… más bien un hombre de 36 años. Pero no era como los demás. Si lo decimos sin rodeos, el tipo era simple de nacimiento. Vamos, que no era precisamente un genio… ¡ni por asomo! Pero lo contraté hace seis años y nunca me arrepentí. Lo más curioso…

Nel nostro ufficio c’era un ragazzo. O meglio, un uomo, di 36 anni. Ma non era un uomo qualunque. A dirla tutta, era un po’ semplice di natura. Non era affatto intelligente, proprio per niente! Eppure, sei anni fa, decisi di assumerlo e non me ne sono mai pentito. La cosa più strana? Lui lo…

Havia um rapaz no nosso escritório. Bem, rapaz… um homem adulto, de 36 anos. Mas ele não era comum. Para ser sincero, o homem era naturalmente pouco inteligente. Não era esperto de forma alguma, ou seja, nada esperto mesmo! Mas contratei-o há seis anos e nunca me arrependi. O mais interessante é que ele sabia…

There was a man in our office. Not just any man—a grown bloke, 36 years old—but he wasn’t like the rest. To put it plainly, he wasn’t the sharpest tool in the shed. Not by a long shot. But I’d hired him six years ago, and never once regretted it. The interesting thing? He *knew*…

**Diary Entry** There was a lad in our office—well, not exactly a lad, more a grown man of 36. But he wasn’t your usual sort. To put it plainly, the man wasn’t the sharpest tool in the shed. Not even close. But I hired him six years ago, and I’ve never regretted it. The oddest…

В нашем офисе когда-то работал один человек. Нет, не просто человек — взрослый мужчина, лет тридцати пяти, но с особенностями. Прямо скажу — от природы он был недалёким. Совсем. Ни капли не умным. Однако я взял его на работу ещё шесть лет назад и ни разу не пожалел. Самое удивительное — он сам знал, что…

Mieliśmy w biurze takiego gościa. No, może nie gościa, tylko dojrzałego faceta, 36 lat. Ale był wyjątkowy. Mówiąc wprost, natura obdarzyła go skromnym intelektem. Ani odrobinę bystrego, naprawdę zupełnie nie. Ale zatrudniłem go sześć lat temu i nigdy tego nie żałowałem. Co najciekawsze, on sam zdawał sobie sprawę ze swoich ograniczeń i nie ukrywał tego.…

Mieliśmy w biurze takiego gościa. No, gość to może za dużo powiedziane, bo facet był już po trzydziestce, miał 36 lat. Ale był… no, inny niż wszyscy. Żeby nie owijać w bawełnę – po prostu nie był zbyt rozgarnięty. No wiesz, totalnie zero ogarnięcia. Ale zatrudniłem go sześć lat temu i nigdy tego nie żałowałem.…

Il y avait un gars dans notre bureau. Enfin, un gars… un homme adulte, 36 ans. Mais il n’était pas ordinaire. Pour être franc, il était bête de nature. Vraiment pas futé, pas du tout ! Pourtant, je l’avais embauché il y a six ans et je ne l’ai jamais regretté. Le plus drôle, c’est…

In the dim glow of a small hospital room, a young girl lay still. The faint light of the bedside lamp barely touched her face. She was only fifteen, but life had already dealt her blows that would break even the strongest of souls. Emily had lost both parents in a terrible accident, leaving her…