Того дня я записав у щоденник історію, яка нагадала мені про справжнє добро… Оксана поставила важкі валізи біля дверей. — Ура! Мама повернулася! — радісно скрикнули доньки, вибігаючи з кімнати. Вона посміхнулась. Нарешті додому! Позаду чотири місяці курсів підвищення кваліфікації, старе гуртожиття, іспити… Обійнявши дівчаток, вона поцілувала їх у макушки. Як же ж без подарунків?…

Perché lui è buono… Vittoria posò le pesanti valigie sul pavimento del corridoio. — Evviva!!! La mamma è arrivata!!! — gridarono gioiosamente le bambine, correndole incontro dalla cameretta. Vittoria sorrise. Finalmente era a casa! Alle spalle, quattro mesi di corsi di specializzazione, una squallida pensione per studenti, gli esami… Abbracciò e baciò le figlie che…

Bo on był dobry… Wiktoria postawiła ciężkie walizki na podłodze w przedpokoju. — Hura! Mama przyjechała! — wrzasnęły z radości dziewczynki, wybiegając z pokoju. Wika uśmiechała się. Wreszcie była w domu! Za sobą miała czteromiesięczne szkolenia zawodnościowe, obskurny akademik, egzaminy… Przytuliła i ucałowała córeczki, które wtuliły się w nią. No i jak tu wrócić bez…

Perché lui è speciale… Vittoria posò le valigie pesanti sul pavimento del corridoio. — Evviva!!! La mamma è arrivata!!! — gridarono felici le bambine, correndole incontro dalla cameretta. Vicky sorrise. Finalmente a casa! Alle spalle, quattro mesi di corsi di formazione, una squallida stanza condivisa, esami… Abbracciò e baciò le figlie che si stringevano a…

Bo on był dobry… Wiktoria postawiła ciężkie walizki na podłodze w przedpokoju. — Ura!!! Mama wróciła!!! — radośnie krzyknęły dziewczynki, wybiegając na jej spotkanie z pokoju dziecięcego. Wika uśmiechnęła się. Wreszcie była w domu! Za sobą wiele miesięcy kursów dokształcających, zniszczone akademiki, egzaminy… Przytuliła i ucałowała córeczki, które wtuliły się w nią jak w pierzynę. No…

Ось адаптований текст: Тому що він — хороший… Віра поставила важкі валізи на підлогу в коридорі. — Ура!!! Мамочка приїхала!!! — радісно скрикнули дівчатка, вибігши назустріч із кімнати. Віра посміхнулась. Нарешті вона вдома! Позаду — чотиримісячні курси підвищення кваліфікації, затертий гуртожиток, іспити… Вона обняла і поцілувала дочок, які притулилися до неї. Ну й як же…

Bo on jest dobry… Wiktoria postawiła ciężkie walizki na podłodze w przedpokoju. — Hura!!! Mama wróciła!!! — wrzasnęły z radością dziewczynki, wybiegając z pokoju dziecięcego. Wika uśmiechnęła się. W końcu jest w domu! Za sobą miała czteromiesięczny kurs doszkalający, zaniedbane akademiki, egzaminy… Przytuliła mocno córeczki i ucałowała je po kolei. No jakżeby bez prezentów?! —…

Bo on jest dobry… Wiktoria postawiła ciężkie walizki na podłodze w przedpokoju. — Hura!!! Mama wróciła!!! — z radością krzyknęły dziewczynki, wybiegając z pokoju dziecięcego. Wiktoria uśmiechnęła się. Wreszcie była w domu! Za sobą miała czteromiesięczne kursy dokształcające, zniszczony akademik, egzaminy… Przytuliła i ucałowała córki, które wtuliły się w nią jak wróbelki. A jakże bez…

Victoria dejó las pesadas maletas en el suelo del pasillo. —¡Hurra! ¡Mamá ha llegado! —gritaron alegres las niñas, saliendo corriendo de su habitación. Vicky sonrió. ¡Por fin en casa! Atrás quedaban cuatro meses de cursos de formación, una residencia estudiantil destartalada, los exámenes… Abrazó y besó a sus hijas, que se aferraban a ella. ¡Y…

Ponieważ on jest dobry… Wiktoria postawiła ciężkie walizki na podłodze w przedpokoju. — Hura!!! Mama wróciła!!! — radośnie wykrzyknęły dziewczynki, wybiegając z pokoju dziecięcego. Wika uśmiechnęła się. Wreszcie była w domu! Za sobą miała czteromiesięczne kursy dokształcające, zniszczony akademik, egzaminy… Przytuliła i ucałowała córeczki, które wtuliły się w nią. No i jak tu bez prezentów?…