Valentim cuidadosamente estacionou seu carro no único espaço vago perto do hospital infantil. Para seu desespero, hoje o local estava especialmente cheio – carros tomavam todas as vagas disponíveis. Todos os dias ele vinha aqui, como se fosse ao trabalho: resolvia pendências, parava em seu café favorito para tomar um espresso e se apressava para…

— Pietiek, Laima!!! Pietiek!!! – kliedza Jānis uz savu sievu. – Tu jau esi apnicis, pastāvīgi apgāžot manus vecākus! Brāļus! Māsas! Cik ilgi?! — Cik ilgi?! – nedaudz klusāk vīram jautāja viņa. – Bet viņiem ir atļauts pastāvīgi iejaukties mūsu ģimenē, vai ne? Un tu neko tādu viņiem nesaki, vai ne? — Es saku tikai…

Валентин обережно припаркував своє авто на єдиному вільному місці біля дитячої лікарні. Як на зло, сьогодні тут було особливо людно – машини заполонили всі доступні парковки. Щодня він приїжджав сюди, немов на роботу: завершував справи, зазирнув у улюблену кав’ярню випити чашечку кави і поспішаючи до доньки, аби провести з нею хоч трохи часу. Майже кілька…

Valentin parkte vorsichtig sein Auto an dem einzigen freien Platz vor dem Kinderkrankenhaus. Verdammt, heute war es besonders voll hier – die Autos nahmen alle Parkplätze in Beschlag. Fast jeden Tag kam er hierher, als wäre es seine Arbeit: er erledigte seine Sachen, gönnte sich einen Kaffee in seinem Lieblingscafé und eilte dann zu seiner…

Валентин обережно припаркував своє авто на єдиному вільному місці біля дитячої лікарні. Сьогодні тут було особливо людно – машини заполонили всі доступні парковки. Щодня він приїздив сюди, немов на роботу: завершував справи, заходив у улюблену кав’ярню випити чашку кави і поспішав до донечки, аби провести з нею хоча б трошки часу. Девочка, Віолетта, вже кілька…

Walentyn ostrożnie zaparkował swój samochód na jednym z nielicznych wolnych miejsc przy szpitalu dziecięcym. Jak na złość, dziś było tu wyjątkowo tłoczno – auta zalały wszelkie dostępne miejsca parkingowe. Codziennie przyjeżdżał tutaj, niemalże jak do pracy: załatwiał sprawy, wstępował do ulubionej kawiarni na kubek kawy i śpieszył do córki, aby spędzić z nią chociaż chwilę.…

Valentín aparcó cuidadosamente su coche en el único espacio libre cerca del hospital infantil. Para su desgracia, el lugar estaba especialmente concurrido hoy; los coches abarrotaban todas las áreas de estacionamiento disponibles. Había estado viniendo aquí cada día, como si fuera a su trabajo: cumplía con sus responsabilidades, pasaba por su cafetería favorita a tomar…

Valentín aparcó con cuidado su coche en el único lugar libre junto al hospital infantil. Hoy, para colmo, había una multitud notablemente mayor; los coches ocupaban todas las plazas disponibles. Cada día, como si fuera parte de una rutina laboral, llegaba aquí: hacía algunos trámites, pasaba por su cafetería favorita para tomarse un café y…

— ¡Basta ya, Elena! ¡Basta! – gritó Pedro a su esposa. – ¡Ya me tienes harto de estar criticando a mis padres! ¡A mis hermanos! ¡A mi hermana! ¿Hasta cuándo?! — ¿Hasta cuándo? – le preguntó ella a su marido, esta vez un poco más calmada. – ¿Y ellos pueden meterse constantemente en nuestra familia,…

— Dość, Lena!!! Dość!!! – krzyczał Piotr na swoją żonę. – Już wystarczy tego wiecznego wytykania mi moich rodziców! Braci! Siostry! Ile można?! — Ile można?! – zapytała nieco ciszej. – A im można wciąż wtrącać się w nasze życie, tak? I im nic nie mówisz, prawda? — Mówię tylko wtedy, gdy już nie mogę…